ไม่ได้เกิดจากความโง่งมงาย
ไม่ได้ตาบอดจนมองไม่เห็นทาง
ที่ยังปล่อยให้เหตุการณ์มันเรื้อรัง
ที่ยังปล่อยให้น้ำตายังฝังลมหายใจ
แค่อยากจะใช้เวลาที่พอจะมีเหลืออยู่ (ที่พอจะมีเหลืออยู่)
ให้มันคุ้ม (มันคุ้ม) ที่สุด (ที่สุด) เท่าที่เวลาที่เธอเหลือให้ฉัน
ก่อนวันสุดท้ายจะมาถึง
ก่อนจะถึงวันที่เธอเดินจากไป
จะทำทุกทาง ให้เธอยิ้มให้ได้
ให้เธอยิ้มกับฉันอีกครั้ง
ก่อนวันสุดท้ายจะมาถึง
จะทำให้เธอรู้ว่าอีกนานเท่านาน
แม้ว่าเธอ เลือกที่จะลืม ฉัน แต่ฉันไม่ลืมเธอ
หากว่ามีปาฏิหารย์จริงๆ
ในเสี้ยวเวลาที่ฉันพยายาม
เปลี่ยนใจเธอไม่ให้ไปไม่ทิ้งกัน
ไม่ให้มันมาถึงวันสุดท้ายก็คงดี
ก็อยากจะใช้เวลาที่พอจะมีเหลืออยู่ (ที่พอจะมีเหลืออยู่)
ให้มันคุ้ม (มันคุ้ม) ที่สุด (ที่สุด) เท่าที่เวลาที่เธอเหลือให้ฉัน
ก่อนวันสุดท้ายจะมาถึง
ก่อนจะถึงวันที่เธอเดินจากไป
จะทำทุกทาง ให้เธอยิ้มให้ได้
ให้เธอยิ้มกับฉันอีกครั้ง
ก่อนวันสุดท้ายจะมาถึง
จะทำให้เธอรู้ว่าอีกนานเท่านาน
แม้ว่าเธอ เลือกที่จะลืม ฉัน แต่ฉันไม่ลืมเธอ
ฉันไม่ลืมเธอ ก่อนวันสุดท้าย
ก่อนวันสุดท้ายจะมาถึง
ก่อนจะถึงวันที่เธอเดินจากไป
จะทำทุกทาง ให้เธอยิ้มให้ได้
ให้เธอยิ้มกับฉันอีกครั้ง
ก่อนวันสุดท้ายจะมาถึง
จะทำให้เธอรู้ว่าอีกนานเท่านาน
แม้ว่าเธอ เลือกที่จะลืม ฉัน แต่ฉันไม่ลืมเธอ